izin ver fesleğenli bir pencereden bakar gibi seveyim seni
çocuk babasını bekler gibi biraz
mevsimin ilk üzümünü tadıyormuşçasına bakayım gözlerine
hep heyecan içinde
izin ver beraber toprak atalım geçmişin üstüne
acımasızlıkla suçlanalım ne çıkar
kahramana gerek mi var
biz aşkın savaşçısı olalım
yine de saymasınlar bunu zaferden
izin ver bizi bizle besleyelim
bir yudum su mu geldi ellerden
içmeyelim boşver
kurusun dudaklarımız
rüzgarlara açalım göğsümüzü
ne çıkar hastalanalım
Kayıt Tarihi : 30.6.2009 11:51:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
müzeyyen başkır
TÜM YORUMLAR (2)