Fesleğenin Macerası

Senin maceran benim seni görmemdi,
Bir pazarcının tezgâhından aldım seni,
Aldım da penceremin pervazında büyüttüm,
Güneşini sen aldın,
Suyunu ben verdim.
Yüzümü yanağına koyduğumda,
Saksının içinde olsan bile,
Sanki derin bir ormandaydım,
Sana her tokat attığımda,
Güzel kokunu odama yayardın.
Fesleğenim nedir bu;
Aralık geldi diye mi ayrılık.

Sen ki koca yaz boyu,
Odamda dert ortağım,
Bazan hüznüme,
Bazan tebessüme ortağım,
Fesleğenim nedir bu;
Aralık geldi diye mi ayrılık.

Fesleğenim,
Vedaları ansızın yaşadım hep,
Hep acımı içime attım,
Penceremin pervazında büyütürken seni,
İçimdeki acıları su gibi akıttım,
On yıl geçti,
Kapanmayan yaraları açtım,
Hepsini sana anlattım,
Bırakma beni böyle yaraları açık,
Fesleğenim nedir bu;
Aralık geldi diye mi ayrılık.

Son kez masama aldım seni,
Yaprakların eskisi gibi kokmuyor
Son kez sarılıyorum hüzünle,
Toprağını gözyaşlarım suluyor,

Sırlarım var sende,
Kimseye söyleyemediğim.
Yıllar önce öldürdüğüm,
Seninle dirilttiğim,
Acıyan kanayan yaralarım.
Vedasız ayrılıklarım,
Söyleyemediğim sevdalarım.
Ve şimdi derin pişmanlıklarım.
İçimi kemirip duran
Derin pişmanlıklarım.

Hüzünlü mevsimin başındayız
Fesleğenim nedir bu;
Aralık geldi diye mi ayrılık.