Penceremin önünde duran Fesleğen çiçeğimi sulardım her sabah,
Önce günaydın derdim sonra ürkek bir kaç dokunuş,
Ardından bir kaç kelime ederdim bebek sever gibi,
Aylarca sürüp gitti bu mutluluk oyunu,
Yine bir sabah uyandığımda;
Dikenler sarmış etrafını ama o yine yaşam doluydu,
O gün bu gündür penceremi hiç açmadım.......
Kayıt Tarihi : 20.9.2006 18:44:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
İnsanoğluda hak ettiğini yaşar....
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!