Fesih Aktaş Şiirleri - Şair Fesih Aktaş

Salınarak tur attığın sokağa,
Kilitlendi özlem duyan nem gözler.
Çok açılıp fazla gitme ırağa,
Nazar eder kör olası kem gözler.

2003-Taşova

Sükût, bir nodül gibi oturdu boğazıma,
Kırbaç üstüne kırbaç; sabrın da bir canı var.
Gün ışığı görmemiş sözler doldu ağzıma,
Zaferle muştulandı; “Ateş Topu Canavar.”

Som öfkenin hazzıyla el sallayıp vefaya,

Ey şehvetin izinde sükseye hayran nefis,
Lâmekânda atlasın var mı farkı hasırdan.
Sükûtun çığlığında çökünce gözlere sis,
Açılır tüm perdeler, ha şiardan ha sırdan.

Nükse tabi arzular tırpanlarken hicâbı,

Alaycı bir göz ile bakma sokaklarıma,
Onlar huzur beşiği, onlar benim ilacım.
Çamuru çiçek gibi konar şakaklarıma,
Bulvar cinayetleri, cadde benim yabancım.
Bütün güzellikleri özüme gömdüm bacım.

(Dr İrfan Yılmaz’ın “Tabibim” şiirine naziredir.)

Hangi gönül bir ömür sürgü çekmiş kapıya,
Zümrüt nakışlı tahtı biri kapar tabibim.
Sarsılır yakut divan gam dolanır yapıya
İmdat nidalarıyla akıl kopar habibim,

Kim kurdu bu denli çarpık düzeni,
Günbegün içimde nefret BİRİKİR.
Bir pislik sarmış ki şu gezegeni,
Uzanan üç elden Eyvah! BİRİ KİR.

Bir habis ur gibi saldı necaset,

Haneme tüneyen naylon heyelan!
Aşındı özünden, çırptığın resim.
Muasır ezgiyle raks ettik, üryân,
İkazın azmiyle kısıldı sesim.

Dokuya mayınla verildi desen

İkrarım urgandır, boynumda gülüm,
İstismar, ölümcül tecellim olsun.
Uyansın sessizce koynumda ölüm,
Mülteci işmarın ecelim olsun.

Suç-günah hurcunu vurup sırtıma,

Kopunca yongası bedende canın,
Her bakış kurşuna dönüşür anne.
Kötürüm hislere gebe zamanın,
Lavları içinde kan üşür anne.

Çit çeker çapaklar, yıldızlar âmâ,

Efkâr bastı,
Keyfim kaçtı uşağum,
Yine gönlüm gam dolu,
Ovalarıma sis,
Düğünlerime yas indi.
Kaynıyor, yanıyor, ağlıyor Anadolu.