Fesat Kişi Şiiri - Adem Vural

Fesat kişi yıkarak bendini
Marazından, dininden dönermiş.
Haset kişi yakarmış kendini
Garazından, kininden ölürmüş.

Kardeş, bacı hatır sırasını
Abi bilmez baba yarısını
Ölmüşlerin yakar çırasını
Takımları yeniden bölermiş.

Kıymet bilmeze müşkülün denmez
Akrep gibi sokar acı dinmez
Şeytan atına binmiş hiç inmez
Kısır eşek huyundan geçmezmiş.

Gocunur yarası olan kişi
Var mı yaptığı hayırlı işi
Atasına asi olan kişi,
Yemin eder köyünden göçermiş.

Yaşa basmaz kuruya konarmış
Her kazanda yarması kaynarmış
Hem kendi çalar, hem de oynarmış
Acı Göl’ün suyundan içermiş.

Adem’im hatır gönül biline
Dokunma dostun bir tek teline
Eline, diline ve beline
Sahip olmayan azap çekermiş..

12 Nisan 1989