Feryat Şiiri - Mustafa Yazka

Fırından çıktığında ilk gördüğümdü,
Sapsarı dünyam canım pembeye döndü,
Sade olsada yarim nasıl düğündü,
Seni ilk gördüğüm canım ne güzel gündü,
Düğünde eve gelince canım gönlümde güldü.

At arabasıyla tarlaya gittik,
Ekini sulayıpta neşeye geldik,
Bollukla bereketle hasadın ettik,
O anlarımız canan ne güzel gündü,
Sevdamızda canım her öğündü.

Bebek kucağımızda çok sevinçliydik,
Hayatın akışında kenetlendiydik,
Elaleme göre tek bir yürektik,
Çekemeyenler canım çatladı öldü,
O anlarımız canım ne güzel gündü.

Yavrular büyüdükçe meşakkat arttı,
Neşemiz azalınca gam bizi yıktı,
Belimiz büküldü külümüz cıktı,
Bırakıp gidince cenım ocağım söndü,
Yalan dünya bana yarim zindana döndü.

Dost düşmanda canım o an belloldu,
Gönül bahçemdeki güllerim soldu,
Bu dünyada bana cehennem oldu,
Seni kaybedince canım çok ağır geldi,
Gökyüzünün gözyaşları başımı deldi.