Varlığınla hemdem olmuş ruhum,
Yokluğunla derdest ve mahrum,
Derd-i dil ne gelir ne de çıkar idi zuhura,
Hep kalsa idin içimde sessiz feryad-ü figanum.
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta