Feryat Şiiri - Leys Eyüp Akbulut

Yüreğimde aşılmadık nice yüksek dağlar var
Her bir dağın zirvesinden dertler çığ olur akar!

Aşsam desem aşılmaz, kaçmak istesem kaçılmaz!
Bendeki bu dertli yürek, hiç kimseye açılmaz!

Gün olur, meltem eser o dağların eteğinden,
Gün olur, kasırgalar bastırır gelir zirveden

Akar gün olurda sular, alır beni götürür!
Bu dertli yürek korkarım bir gün beni öldürür

Her ne desem fayda yok, ah ne söylesem dinlemez.
Derdi olmasa yüreğimin, elbet böyle inlemez…

Yıllardır ararım da; derdime ortak bulamam…
Bende bu yürek varken; bu dertlerden kurtulamam.

İçimdeki yalnızlık bastırır da isyanımı
Hiç kimseye duyuramam, bu sessiz feryadımı!

Allah’ım, ne gün bitecek içimdeki yalnızlık?
Dindir acımı- razıyım, olsa bile bir anlık-

Ya Rab! Bir dost ver bana, halimi anlayan…
Hâldaş olup hâllerime, dertlerime ağlayan…

Anlatamaz derdimi dil, hiçbir gönül anlamaz
Kalemler yazmaz inan, kelimeler anlatamaz…

Artık sustu dilim, gayri derdimi yazmaz kalem,
Bundan öte ben susayım; siz anlayın vesselam…