Feryat Şiiri - Gülhan Fistaçyo

beklemek..
nasıl zor gelir insana
bilir misin?
habersiz kalmak,
olmayan bir ilişkiyi
var sayarak sabretmek...
sessiz kalarak ilgisizliğine.
işitilmeyen bir feryat benimkisi.
suskunluğumun feryadı...
yoruldum artık
sürekli fedakarlık,
tek taraflı yürek dunma mücadelesi.
susarım bir yere kadar.
konuşmak ağlamak kadar basit.
sorulmadan söylenenlerin,
istenilmeden yapılanların,
konuşmadan anlaşılanların,
ve senin...
bu değerler çok önemliyse senin için,
benim için de çok önemli.
sonunun gelmeyeceğini,
ne olduğunu bilmeden
karşılık göremeden
sevgini son raddine kadar sunmak...
ufak bir fedakarlık,
ufak bir önemseyiş
çok mu zor bu kocaman fedakarlığa.
ağlamadan konuşmak...
feryatların duyulmadan anlaşabilmek kolaymı?
çok zor be gülüm...
her gece telefonbeklemek,
hergün telefon çaldığında
acaba sen misin diye
umut etmek...
tükendim gücüm kalmadı artık.
zamana savdım yaraları
kanasada zamanla geçer belki.
buram buram hasret tüterken sevdama,
ayrılık lafı gelecek diye heran korksamda,
bende insanımbenimde duygularım var.
bu kadar sevgisiz kalmışken dünyamda
zor mu geliyor küçücük bir ilgi göstermek sana.
gururun hep bir asım önde hayatında.
hiç mi ders almıyorsun yapılanlarla?
bak ben ders aldım
sessizliğimleduyurmaya çalışıyorum isyanımı sana.
gözlerimdeki hüzünleanlatıyorum yaralarımı.
akan her damlayı tekrar tekrar ben siliyorum,
ne kadar kanayan yaram durmayacak olsada.
çok zayıfım insanlara.
bütün duvarlarım yıkıldı en sonunda.
sen yıktın,güçsüz kı8ldın beni.
güçlü görünmeye çalışırken,
güçsüz olmak...
deli gibi severken,
sevgisiz kalmak...
yalanları yok etsem de,
yalnız kalmak...
gözyaşlarımı dışarı değil,
yüreğime akıtmak...
hayta zaten benim için hiç kolay olmadı.
sen de kolay değildin,
ben de...
çok yollar aşıldı,
çok yanlışlar düzeldi
ama;
sen yine aynısın.
son feryadım bu
son seslenişim.
tüm dertlerimi zamanın üstüne attım,gittim.
seni seviyorum
sana başka ne diyeyim.
işitilmeyenlerin arasında kaybolup giden biriyim...