Gözlerimde yorgunluk, ruhumda feryat.
Uykusuz gecemi yırtıyordu, gönlümdeki ızdırap.
İnleyen bir kalbin sevgisiz kalışıydı bu.
Hani neredeydi vaadettiğin, ölümsüz hayat.
Nihayet dört kalın duvardı etrafımı çeviren.
Yorgun bir ustanın ellerinden yükselen.
Zannetmeki mahkumdu bu odaya ruhum.
Sığmıyordu bil, gökkubbesine bile arzın.
Kayıt Tarihi : 16.3.2007 16:13:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)