Feryat Şiiri - Ahmet Özcankaya

Gönlüm feryat etmekte
Hayat dur demekte
Cisimler vasatı gezmekte
Her varlık emre uymakta

Göz ışıkla görmekte
Kulak titresimleri duymakta
Beyin iletişimleri duymakta
Bunların hepsi de emre uymakta

Gönül ve akıl Rab'ını anmakta
Nefis isyanları oynamakta
Onda dur diyecek varlıkta
Nefiste yerinede terbiye almakta

Deve inatta zirveyi tutar
Sonunda toprağa kendi yatar
İnsan develeşmemeli hayatını karartmakta
Aslen insan ahsen-i takvimde yaratılmışda