Feryat Şiiri - Hüseyin Muşmal

FERYAT

Duy artık feryadımı yeter Allah aşkına
Yedi cihan işitti sağır sultanlar duydu
Gözlerim harap oldu yaşlar döndü taşkına
İzini aradığım topraklar suya doydu

Yeni bir tufan olsa Nuh senden vazgeçerdi
Türün bitsin diyerek başkasını seçerdi
Bugünkü aklım olsa gönlüm senden geçerdi
Ateşe düştüğünde yeni yetme bir toydu

Ben değilim şakıyan içimdeki bülbüldür
Onu böyle ağlatan ne insafsız bir güldür
Kır artık inadını gel de yüzümü güldür
Bilirsin şu inadın en sevmediğim huydu

Nedir seni bu kadar böyle kararsız kılan
Vallahi sözlerimle delikten çıkar yılan
Haykırdım sevdamı ben bunda var mı ki yalan
İnan ki sözlerimin en doğrusu buydu

Eşrefoglu vicdanın artık hiç sızlamasın
Dediğini dedin sen aklın artık kalmasın
Bunda sonra o yardır tutacak olan yasın
Gelir aklı basına Kim bilir kime uydu