Düş kırıklığım, her allahsızlık zamanımda,
Gözlerimden feryat eden yokluğundur.
Zaman dürülmez, zaman, yokluğunda
Mezarlardan dirilen ölü toprak olur.
Bekle ki gelesin, bekle ki gelesin..
Bana ellerinden yoksunluk dilenecek
Ellerin kanatlarına sığındığım kuşların göz akı
Dilenmek alçakça ve köleliktir denilecek,
Ben dilencisi sevdanın, ben aşıkların eyvahı.
Bekle ki gelesin, bekle ki gelesin..
Aciz yüreğim, aciz ki ne ağır bu ceza
Gel, günah ve sevabın hududu, sevginin mahlası
Hangi yürek tutulmasında kapanacak bu yara?
Sen canıma üflenen ruh, sen varlığın öz mânası.
Bekle ki gelesin, bekle ki gelesin..
Kayıt Tarihi : 21.11.2021 23:36:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Enes Çakmak 2](https://www.antoloji.com/i/siir/2021/11/21/feryat-170.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!