FERYAT
Susuyorum
Yetmedi sesler
Yetmedi yanmalar
Belki bu yeter diye
Susuyorum
Aşk yanığı yüreğim
Yol yorgunu bedenim
Dil yaralı söylemelerin eksikliğinde
Bitmedi daha ama susuyorum
Ümidim bittiğinden değil
İçimdeki tükendiğinden de değil
Biraz yorgunluktan
Biraz sözün biçareliğinden
Susuyorum
Sen de sus rüzgar
Sus istencim
Sus her şeyi gören ay
Anlat sessizlik
Anlat aşkın anlatamadığım yüzü
Anlat aksın içimdeki irin bağlayan yaralar
Anlat arınsın susmaların döşündeki sevdam
Tüm haykırmalarım yarım
İpini koparmış senden tarafa olan yanım
Anlatabilsin diye bendekini
Susmalara sığınıyorum
Bu da yetmeyecek biliyorum
Ama ben şimdilik susuyorum
Yılmaz BOZAN
31-12-2010 ANTALYA
Kayıt Tarihi : 1.4.2011 15:38:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!