Rüyanın kabusa dönüştüğü,
Bir gece yarısı açtım gözlerimi.
Kan ter içinde ağlamaklı gözlerim.
Odamda yalnız yıldız parıltısı
Ay çoktan yok olmuş
O da sen gibi yapmış
Gitmiş çok uzaklara.
Çok uzaklardan bir ses duyarım,
İnce sesin çınlar kulaklarımda,
Elveda diyen dudakların,
Her anını hüzüne boğar sokakların.
Sokakta bir adam yalnız yürüyen.
O da duyarmış feryatlarımı..
Nemli gözlerle rüyalarını,
Mahfeden benmişim gece yarısı..
Seni bırakmam sarmışım narin belini,
Tutmuşum elini bırakmam sanmışım.
Can bedenden ayrılırmış,
Sonunda yalnız acı kalırmış…
2002
Strong BlueKayıt Tarihi : 21.7.2010 14:01:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Strong Blue](https://www.antoloji.com/i/siir/2010/07/21/feryat-112.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!