Hayat kaç sıfır önde sonbaharımdan bilmem,
Kaç uçurum çıktıda tutundum sevdalara,
Vazgeçmem gözlerinden unutmam seni silmem,
Yorgun kalbi bırakmam toz pembe deryalara.
Namluya sıkışan gam çıksın artık ruhumdan,
Kara pelerinini alsın atsın usumdan,
Senden başka hiç bir şey geçmesin zuhurumdan,
Birlikte demir alsak masmavi deryalara.
Kuru dalı yeşerten damarımdaki gensin,
Mahzun kalbime inan gülümseyen tek sensin,
Yaşama sevincime can veren narin tensin,
Yakamozlarla çıksak masmavi deryalara.
Kayıt Tarihi : 17.3.2010 21:14:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Özcan Soylu](https://www.antoloji.com/i/siir/2010/03/17/feryat-106.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!