Feryal Çeviköz Şiirleri - Şair Feryal Çe ...

Bir gemi ayrılıyor Türkiye kıyılarından.

Kaptanı Rabia diye bir kız çocuğu

Ölü tayfaları Tuzla’dan alıyor

görmez de kendini insan
kararsızlık nehrinin
akıntısına döşek kılınca aşkı...
göğsünün kafesinde hapis
kalır kendi kendine...
kapatınca

Şehit düştüm kalbine
yeniden gelmek için
Uzayın sönük dökük gezegenine..

Ben bir gezgin melektim
Arz-ı endam ettim sende

girdaplardan geçerek geldim
döne döne
aşkın özünü
iç-erek geldim
süz-üldüm
çöz-üldüm

En düş-kün halleriyle yaşayacaksın
Ab-u hayatı
Arızalar mektebinden
Yeni mezun çaylak gibi
Doğayı emercesine...

bozulunca siyahında kuşağın
büyü,
kifayet reçetesiz aranır!
karaborsada
tesettür
nargilede boş duman.

sıcakta üşüyen yürek
yalpa atar,
kör gözünü kırpar
günahın şeytanlarına…
kandırır geleceğini
yalnızlık kuyusunda.

Tanımazsınız beni siz ya!
Tanımladığınızca eksilirim!
heyhat!
hoyrat sokakların yabancısıyım!
Sığmak isterim
benden yüce deryalara!

Farz et ki

Bir şiirden düşmüşüm

Bütün hafifliğimle...

Örgünün söküğüne 'sokayım' parmağımı
En narin yerlerinden acısın
Kudüs'ün tuğlaları
Harcına gömülsün
Safsata salatası kursağında tutsak yalakalar...
Kalbimdeki Tanrı şahidim olsun