Feryadımı sen duysan Yeter Şiiri - Nuri ...

Bütün istasyonlarda hüznümün sureti asılı
infaz bildirilerim okunuyor bütün sokaklarda
düşlerimi rehin bırakıp yıldızlara
gecenin bir vaktinde
örtüp üstüme karanlığı
ellerimi cebime, seni kalbime koyup
çekip gidiyorum işte düşe kalka uçurumları alıp terkime
varsın kimse tanımasın beni
bir sen tanısan yeter...

dostluğun, vefanın tükendiği
sevginin, aşkın yok olduğu,
arkadaşlıkların çürüdüğü yerdeyim
ellerimi cebime, seni kalbime koyup
son kez öperek alnından
alıp omuzuma kimsesizliğimi gidiyorum işte
ardımda ölümün ayak sesleri
önümde kanlı cam kırıkları
ölüm ki, inatla yürüyor damarlarıma
sahtekar kumarcıların hileleriyle
suçsuzluğuma inandıramadım feleği
suçsuzluğuma bir sen inansan yeter

kimsesiz yollarda sızlasa da ayak izim
vurup kaderimi yerden yere
öfkemi, kırgınlıklarımı alıp sırtıma gidiyorum
hiçbir yeri olmayan yolcuyum artık
serme mahsun bakışlarını önüme, bükme boynumu
varsın kıyametini sırtıma geçirsin hayat
ne yazar yüreğimde bin yara kanarsa da
varsın yel uçursun hayallerimi
umudumu sel götürsün
ölümden ötesi mi var ey yar
bir acına yanarım
bir sana ağlarım
gözyaşımı sen silsen yeter...

varsın onurunu mezara gömenlere kalsın bu dünya
gidiyorum işte düşe kalka uçurumları alıp terkime
yaşayamadığımız mutluluğu
çektiğimiz acıları
yitirdiğimiz umutların hesabını sormadan gidiyorum...
sen olmasan acım büyümezdi belki bu kadar biliyorum...

Ah! .. hep özlemler düştü payımıza ey yar.
al yüreğinin sıcaklaığına sakla yüreğimi
varsın gülüme ayaz vursun
dolu kırsın dalımı
medet dilemem muhanneten
ben onurumu başımın üstünde taşıdım hep
varsın bin kurşun sıksınlar yarama
yaramı da alıp giderim ben
varsın dünya alem düşman bilsin beni
Bir sen dost kalsan yeter

ve ey hayat
ey yaşadığım acılar, ey sevdalı gençliğim,
ey umarsız yaralarım, duman duman tüten efkarım
damar damar acı ve ihanetlerle örülen kalbim
attığım her adımda düştüm, dile düştüm, küle düştüm
gamdan dağlar kurmuşum şimdi üstüme.
hoyrat acılarla susmuşum,
varsın kimse duymasın sesimi
feryadımı bir sen duysan yeter
ben sevdamı gönül içre saklamışım
yerini bir sen bilsen yeter...

ölürsem dudağından bir gül bırak dudaklarıma
ört üzerime gözlerini üşürsem
yüreğimi yüreğinin üzerine koy
varsın omuz vermesin tabutuma kimse,
kimse ağlamasın ardımdan
mezarıma bir sen gelsen yeter...

Nuri Can