eskimiş elbiselerim kirlenmiş
sefil perişan hallerdeyim
ev bark desen yandı kül oldu
feryadı mı duyda gel aşkım
saçım sakalım karıştı bir birine
gitmiyor titrek ellerim hiç bir işime
gözlerimden aktığının farkındamısın
figanı mı duyda gel aşkım
köşe başlarını barınak yaptım
dökük duvarlara resmini çizdim
unutayım diyerek mazimizi içtim
isyanı mı duyda gel aşkım
sensiz öksüz çocuk gibiyim
aklım başımda değil deliyim
ellerin gözünde serseriyim
sevildiğini bil de gel aşkım
develi köyü
pamukkale
denizli
Kayıt Tarihi : 13.9.2017 20:56:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![İsmail Civelek](https://www.antoloji.com/i/siir/2017/09/13/feryadimi-duyda-gel-askim.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!