Feryadım Avaza Çıkmış

Halimi sorma sakın
Dilimden geçmiyor zaman
Yüzümde eskiyor
Gözlerim görmüyor
Düşmekten yorulduğum an

Hüzüne dalıp giderim
Düşlerimde kalan
Ellerinden yaram
Maziyi tutar giderim

Seni düşündüğüm an
Konmuyor yere ruhum
Ayaklarım basmaz
O kara toprağa
Düşümden düştüğün gün

İçi içini yiyor zamanın
İçimden geçersin diye
İzlerine aşık
Çicekler büyüyor
Hayalin geçtiği zaman

Kokunla bin pare
Gönlüm kalır burada
Yollarım hep iniş
Belki gelirsin diye

Düşlerimin kıyısından
Feryadım avaza çıkmış
Yanıyor bütün alem
Kıyamımla viraneyim
Dönüp bakma yediremem
Bu halimi gözlerine