Feryadım Şiiri - Ayten Özgün

Ne zaman şiir yazmaya kalksam ,
Dilim sürçer susar birden lal olur.
Yalnız ben değilim suskun olan,
Gün suskun gece suskun ,
Türküler bağrımda yankılanır
Yanar bu yürek derinden,
Sözler acıya dönüşür ağıt olur.
Şiirsiz kalınca bu yürek,
Acılar içinde Kıvranır da kıvranır.
Ne zaman bir kaya çatlar,.
Düşerse suya bir çığlık gibi ,
Kararır sular kabarır.
Sen çatlayan dudağımda bir damla su,
Kamçılanır birden içimde yaşama tutkusu.
Parlayan yıldızlar sonsuz mavide birleşir,
Hüzün keder arası yazıyor şiirlerim,
Sıra dağlar misali yüreğim pare pare
Göz yaşlarım dökülür sensiz yadıma .
Bir fırtına gibi sevda akışındayım,
Geçer günler hüzünden gün geceye mühürlenir.
Parça parça bu yürek hasretinden yandıkça
Ağladım inledim ne çare duyamadın feryadım .

.Ayten Özgün

05:04:2018