Bir yaprak usulca boynunu eğdi takvimlerden.
Unutulmak zordu,düşmek vardı idamlık sehpadan,
Hoyratça kalemini kıracaktı hakim kader belli,
Ne bir ses ne bir nefes işitiliyordu odalardan
Aynaya baktı bir karış toz kesmişti parlaklığını,
Köşede yorgun ve çaresiz yatıyordu çingene sobası,
Eskimiş yörük abasında ufalanmıştı kemik bir tarak.
Ben sana mecburum bilemezsin
Adını mıh gibi aklımda tutuyorum
Büyüdükçe büyüyor gözlerin
Ben sana mecburum bilemezsin
İçimi seninle ısıtıyorum.
Devamını Oku
Adını mıh gibi aklımda tutuyorum
Büyüdükçe büyüyor gözlerin
Ben sana mecburum bilemezsin
İçimi seninle ısıtıyorum.
Niteliği ne olursa olsun uzak ve dönüşü olmayan yolculuklarla yüklü anlar şiiri hüzne götürüyor çokça ya da hüznü şiire taşıyor...Kutluyor,saygılar sunuyorum...
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta