feryadımı kimse duymadı
ne kul ne de kulu yaradan mevla
acılarımı kimse dindiremedi
ne kul ne de kulu yaradan mevla
aşkımı kimse bilmedi
sevgimin derecesini kimse kestiremedi
çaresizlikle dolu hayatımıkimse görmedi
özlemden hıçkıra hıçkıra ağlıdığım gözyaşarımı kimse silemedi
feryadımdan kimse haberdar olmadı
bu yaralı kulu kimse sarmadı
bir derdi varmı diye soran olmadı
yazıktır yarasına merhem olalım diyen olmadı
Kayıt Tarihi : 18.11.2004 12:07:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
'di,di,di-dı,dı,dı' bu kafiye çok sıkıcı.
Artık şiir kendini uyaklara sıkıştırmıyor,sözcüklerde ara kafiyeyi.
selamlarım.
ÜÇ YIL ÖNCESİNE DÖNMEK...
TÜM YORUMLAR (2)