Feryad Şiiri - Doğan Sarıyüce

yandı gönül asırlık çınar gibi
dert ve elem etrafı sarar gibi
mutluluk kulağı çınlatır gibi
hani dostlar hasmı aratır gibi

bakışların buluşmasıdır yakan
sessiz çığlığıdır aşk belasının
figanı bütün cihanı kaplayan
sonra yakıp yıkıp bırakıp kaçan

feryadımız yankılanmış cihanda
aşkla ateş arası imtihanda
hoyrat gecelerin ıssız koynunda
yanmış gönlün ahı kalmaz yanına

samyelimin kaderi sana yazmak
olmaz işe,aşklara bel bağlamak
gerçek sevginin peşinde dolaşmak
hataymış zalim de sevgi aramak