ferruhum ahretliğim
ne güzel gülerdin umarsız
en erkek en yusuf gülüşü
alperenler gibi yürürdün
ardında görünmez serdengeçtiler
ferruhum sezerdim derin hüznünü
diyemezdim engelleyemezdim
nasıl da çekip gittin bir anda
sanki dağlar devrildi
sular yer değiştirdi içimde
bir yerde faylar kırıldı
sen gittin
bursada nilüferler küstü
soldu bütün yeşiller
güze döndü mevsimler
neden sonra anlıyorum seni şimdi
çağırmayagörsün bir kez ölüm kimseyi
kim ve nasıl karşı koyar ona ki
madem böyle çizilmiş
kaderin o sır çizgisi
ferruhum ahretliğim
kendine kıymış gençliğim
ferruhum esmerliğin en güzeli
nasıl gittin böyle bir başına
bırakıp da beni
bu tanımsız kederler yerinde
Kayıt Tarihi : 29.10.2006 13:45:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!