Ben dogarken yasama
Gözlerimin içinde güneş gezinir
Ben başlarken ebedi hayata
Ayaklarımın altında toprak gezinir...
Umut edersin bir göz yaşıyla biter
Özlersin dügüm olur yüreğin
Kan gibi akar yüregin
Ben umut etmeyi unuttum
Ben özlemeyi unuttum
BENİ UNUTANLAR UNUTSUN
Analar cocuklar ağlıyor bugün
Ne demli yürekler bir bilseniz
Analar cocuklar ağlıyor bugün
Yudumlayamıyorlar o demi kanıyor yürekler..
Yok yok olmuyor
Dökülen her yaşda acılar yüreğe kalbe ok gibi
Durulmaz gönül ah o gönül
Bir sevdadır bir ask kokusu
Durulmaz o gönül
Al senin olsun dersin
o senin kalbini ister
Al senin olsun dersin
Bir vardın bir gün
Bir yoksun şimdi
Dönüp arkama bakamıyorum
Sen ne cabuk yok oldun diye
Zamana seni soramıyorum.
Aglasam ne fayda
Ne garip yasarken yaptıklarım
öldüğümde beni vezirmi yapacak
ne garip yasarken zikrettiklerim
benim helalılmı olacak
ne garip yasarken kostuklarım
benim cennetimmi olacak
Şimdi biliyorum en mutlu günündesin
Belki hüznün belki neşenin içindesin
Unuttum sanma sakın asla unutmadım
Belki ben ebedi kötüyüm
Belki ben ebedi yokum
Ama ruhum hep olacak
Ah zaman ah
Belki saclarımdaki beyazdın
Belkide dizlerimdeki derman
yoksa içtiğim sigaramın dumanımıydın.
yoksa nefes alamadığım günlerin acısımıydın
Neydin sen neydin de gelip gecdin rüzgarlar gibi yüreğimden
Ekmeğimi böldüm
Kırık durur peynirim yanında
Dört bes zeytin salatası oda yanında
Bir bardak demli çay
Karın doyuyor işte
Demlenirken yüreğim bir cigarayla
Ne garip yasarken yaptıklarım
öldüğümde beni vezirmi yapacak
ne garip yasarken zikrettiklerim
benim helalılmı olacak
ne garip yasarken kostuklarım
benim cennetimmi olacak
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!