Birer birer yükselirken uğultular,
Onlarki dökümanlı yürekleriyle öldüler,
Fermanı yazan parmakların maşası gibi,
Sabahın bu vaktini cehenneme çevirdiler.
Issız bir yerdeydik, dört kişiydik,
Aynı ülküyü yaşar gibi aynı odadaydık,
Kadın ve adam oturuyorlardı
Uzakta beyaz dağlar vardı
Gara girmek üzereyken Barselona-Madrid treni
Kadın üzgündü, üzgündü, üzgündü
Adam düşündü, düşündü, düşündü
Devamını Oku
Uzakta beyaz dağlar vardı
Gara girmek üzereyken Barselona-Madrid treni
Kadın üzgündü, üzgündü, üzgündü
Adam düşündü, düşündü, düşündü
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta