Birer birer yükselirken uğultular,
Onlarki dökümanlı yürekleriyle öldüler,
Fermanı yazan parmakların maşası gibi,
Sabahın bu vaktini cehenneme çevirdiler.
Issız bir yerdeydik, dört kişiydik,
Aynı ülküyü yaşar gibi aynı odadaydık,
Şemsiye yapımcıları
ıslanmaktan
tek kişiyi koruyacak genişlikte
kesince kumaşları
yağmur değil
yalnızlıktır yağan
Devamını Oku
ıslanmaktan
tek kişiyi koruyacak genişlikte
kesince kumaşları
yağmur değil
yalnızlıktır yağan




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta