Kaktüs acılarımızın sevgi tohumlarıyla bir bir ekildik evrene, sevgimiz büyüdü bizim
Asil kavgalarımızın yorgun duruşlarından sabrın tunç kapısını çaldık sözcüklerimizle
Damıtarak biriktirdiğimiz aşk şırasını mahzenlere attık, kederlerimize derman niyetine
Her vedadan küllerimizi, her ateşten bir evren yarattık gülüşlerimizle, düşünüşlerimizle.
Belki taşlı, çorak, engebeli ve patikaydı aşka giden bu yol. Belki engerekler, çıyanlar ve zebaniler kesecekti önümüzü. Vampir gecelerde tütsü yalnızlıklara şiirler asacaktık sevdamızla. Tutkulu sarılışlarla ağlayacak, öpecektik acının dudaklarından birbirimizi her bulduğumuzda. Selamımız sıcak, gelgitlerimiz asılacaktı yırtık bir çaput gibi kutsal ağacımıza. Eskimeden atılan her sevda gibi bu aşk da ölmeyecek nazar değse de saçlarına.
Sensizliğe ve sessizliğe gömdüğüm ayrık otlarını temizleyerek üfledim kandilimi acıların uykularına. Zamansız yaşanan, belki de bir daha asla yaşanmayacak bir sevdanın idare lambalarıyla ve ödünç mutluluklarla geçtik sevda dehlizlerini seninle. Ansız korkularla güçlendik, Yansız sözlerle yüreklendik, çalgısız türkülerle şenlendik ve birbirimize fırtınalı bir günde şans diledik. Sözümüz yarımdı, umudumuz yarındı, yaşatamadık ayrılığa sarıldık, sarıldıkça sevgileri yeniden kazandık.
Yüz lira maaşlı kibar bir adam.
Evlenir, sedire taşınırlar.
Mektuplar gelir adreslerine:
$en Yuva Apartmanı, bodrum kati.
Kutu gibi bir dairede otururlar.
