Fermanımdır Şiiri - Vedat Polatdemir

Fermanımdır

kaybolmuyor vurulan pençelerin izi gülüm
dememişmiydim sana acım artarsa
çıkar gelirim,
dayanılmıyor geldim
aç kapını sonuna kadar
uzat ellerini soguk bu ısınsın
uzat dudaklarını hassretim nefesim
bin aha isyanım durduramazlar yıkarım
bostanda yetişmiyor bu gönül
eşkiyayım...
sen gönlümün meralı
sen kanım canım
al bedenimi ger çarmıha
vur pas tutan çivileri
aman dilersem kes dilimi
senden olacaksa bilsin herkes
lalım...
seydunayım
imkansızım
bilsin herkes sevdalıyım
hassretin sütlü şafagındayım
dag gibi sertleşen süratım
sende çiçek bahçesidir
sal zevkini salınsın bahçemde
ben seni böyle sevdim
sende sev beni böyle
ölesiye sev
inkar varsa gelsin
ey hayat yok degilmi! ! !
sevgime inkar gelecek
gece konuş yıldızlar şahitlik edin
kaldırımlar dile gelin
itiraf etme zamanıdır yemin gerekmez
bu sevdadır bu gönlümün feryadıdır
böyle duyula böyle biline
fermanımdır.....

Vedat Polatdemir