Fermanı Ey Yar Şiiri - Hikmet Aksu

Senden çaldığı bir kokusu var havanın
Titretiyor kavalında
estikçe hasrete ağıt olan ezgi-yi
Saçların/la dokunuyor sessizlik mızrakları hançereme
Billur damlalar (döken) müjgân oluyor
gözlerin gözlerime ey yar.

Alüvyonlar altında yerli kaya mazi
güç yetmez kurşun kütlesinde ferman
Oynamaz ki oynatasın dünü yerinden.
Geçmişten geleni uçursun geçmişe ne kalır (ezberimizde)
Bir sen bir sen bekle (beni
gün olur) düşer diye yağmur damlasından kar

Dünümde yarınımda,
gökyüzünde toprakta sen
Yanıt-ı olmayan sorularla işlemişsin kaderim-e
Öyle bir dilden öyle bir alfabedensin ey yar
Ne ben çözebildim seni
ne dünyada çözebilecek (birileri var.)

Utanmak için değildir sevgi
kapama gözlerini utançla
Koklama sinmesin acısı gözyaşlarına hasret güllerinin
Onlar yalan söylemez bırak akıtsın
söyleyeceğini bağrımın hedefgâhına
Her hecesi kurşun olup delse aldırmam
çekerim sineye ey yar