seni seyrettim camdaki buguda
suya dönüşen nefestin
sızdı damla damla aşaglara
camı aştı hayalin dışarıya geçti
ben deniz sen ise birikimdin
seni seyrettim gecenin alp ayazında
Ne kadınlar sevdim zaten yoktular
Yağmur giyerlerdi sonbaharla bir
Azıcık okşasam sanki çocuktular
Bir akşam korkudan gözleri sislenir
Ne kadınlar sevdim zaten yoktular
Böyle bir sevmek görülmemiştir
Seninle paylaşmak uykularda en büyük günahları
Seninle uyanmak nice çılgın gecelerden sonra
Alır götürür beni kokun uzaklara en uzaklara
Ağzın dudaklarımda ıslak bir güldür sabahları
tüm ayrılıklar sende başlar seherim
her çocuk belki bir mızıkanın sesinde uyur
donmuş yüzüyle bir gemi çıkıyor sahile
duvarımdaki saat düşüyor
sen beyazlığınla uyut kanlı ellerini
sustukça azalır gökyüzü
Övünme bana böyle kıçı başı sallamakla,
Ne ilgisi var senin yaptığın işin sanatla,
Hele bir bak aynaya haline bakta,
Fark varmı aranızda soytarı, şarlatanla
Tencere tıngırtısı müziktir sana,
Sen benim hiçbir şeyimsin
Yazdıklarımdan çok daha az
Hiç kimse misin bilmem ki nesin
Lüzumundan fazla beyaz
Sen benim hiçbir şeyimsin
Varlığın yokluğun anlaşılmaz
Sözlerin acılı dünyasında ağlamak, yanan yüreğe su serpmekle eş değerdir. Öyle ki bazı durumlarda ateşe su dökmek yangını daha da büyüte bilir. Her güzel şey gibi sevmek de insanı yakıp kavurur.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!