Yalnızım...
Geceleri gökte gözüken tek yıldız gibi yapayalnızım...
Kendi gücümle parlamaya, az da olsa ışık vermeye çalışıyorum. Yeter mi ki! ...
Güneşin ışıklarının tâuzaktan gözüküp beni sabaha mahkum etmesine az kaldı. Belki bu son saklanışım, belki bir daha asılı duramayacağım gökyüzünde...
Güneş sen ol;
İster kendinden verip yaşat beni, yaşat geceyi,
İstersen göm beni yok olmuşluğa...
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim