Yalnızım...
Geceleri gökte gözüken tek yıldız gibi yapayalnızım...
Kendi gücümle parlamaya, az da olsa ışık vermeye çalışıyorum. Yeter mi ki! ...
Güneşin ışıklarının tâuzaktan gözüküp beni sabaha mahkum etmesine az kaldı. Belki bu son saklanışım, belki bir daha asılı duramayacağım gökyüzünde...
Güneş sen ol;
İster kendinden verip yaşat beni, yaşat geceyi,
İstersen göm beni yok olmuşluğa...
Orçun~
Urungu ŞadKayıt Tarihi : 2.5.2006 21:04:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!