Ferman Karakoç Şiirleri - Şair Ferman Ka ...

0

TAKİPÇİ

Ferman Karakoç

kaç zamandır teskin edemiyorum öfkemi.
duvarların ötesi huzurum oluyor.
“cehennem başkalarıdır.”
mahkumu olduğum yalnızlığım;
hoşnutluğum.

Devamını Oku
Ferman Karakoç

bulantı ve huzursuzluk.
üşüme ve titreme.
kokular ve tiksinti.
canımın çekilişi,
güçsüzlüğüm.
kaldıramayışım elimi.

Devamını Oku
Ferman Karakoç

bir sefalete düştüm ki;
etrafım dolu insan.
kalabalık ne zifiri,
ne vakit ağaracak tan?

gözleri var görmüyorlar,

Devamını Oku
Ferman Karakoç

yalandan gülüyor.
yanıma yaklaşmıyor
ama ötemden de hiç gitmiyor.

büyük yapaylıklar silsilesi içinde
ıssızlığa çekiliyor gün.

Devamını Oku
Ferman Karakoç

bugün de mesai bitiyor çok şükür.
bugünü de teslim ettik geçmişe.
gözlerim kızarmış, öyle diyor;
açık ofis arkadaşım,
kurulmuş sandalyesine.

Devamını Oku
Ferman Karakoç

güzel kılan benliği diye insanı;
kıvrımlarına ölmüyor değilim.

duyamıyorum diye kalp atışımı teninde;
ruhuma huzuru veren sen değil misin?

Devamını Oku
Ferman Karakoç

belki asırların birikimi;
anadolulu güzelliğin,
sesinin tınısı,
kara kaşların,
kara gözlerin...

Devamını Oku
Ferman Karakoç

güzel kızdı.
ilk gençliğinin sonlarındaydı ama daha yoğundu varlığı.
incecik burnu tarihteki tüm büyük kadınlara yaraşırdı.
kırmızı kalın dudakları ve çıkık elmacık kemikleriyle gönül bağlatıyordu.
güzel kızdı kısaca...

Devamını Oku
Ferman Karakoç

kırık türkçesi ile nazenin bir rum kadını,
hafif adımları ile ufacık dolaştı,
bodrum’un kaldırımlarını.

elimde ne bir kalem ne bir defter,
unuturum korkusuyla suretini,

Devamını Oku
Ferman Karakoç

geçer saatler de, biter günler de...
yıl olur haftalar, tükenir gam dolu seneler de...
sonra yaşam olur bir sinik vaveyla.
gelecek zaman beklentisi içinde;
tarumar edilsin diye mi lahza?

Devamını Oku