Ferman kalp için hardı!

Ardıma baksan ne yazacak
Hayıflanmak kalbimde sürur bırakmayacak
Ruhum kefensiz bir şekilde sancıyla murakabeye dalacak

Ne kadar azmetsem hazin
Önüme serilen maslahatlar şimdilerde dizin
Mütemadiyen soruyorum kalbime kimliğimde ne gizliyim

Dinlediğim tilavetler başka
O vakit ruhumdan hicran kalbimi yoklayınca
Donup kalıyorum o zaman gezdiğim sokakların arasında

Yaprağı kokluyorum orada
Sebil mahzun bir şekilde hıçkırıyor sularıyla
İnsan çıkıyor karşıma, korkutuyor serdettiği karanlığında

Neye muhtacım bir bilsem
Kalbimin ikliminde nefeslenmeyi öğrensem
Ruhumun sağanağında muradıma erişsem aşkı hissetsem

Divan huzurunda aşkı an
İstersen sen kalbinde mütemadiyen aklan
Lakin sevgiye hasret duyman ve şefkati tanımadan kalman

Bekleme serdet hilmini
Bir maksada binaen niyetlenme sen emi
Feragatle nefeslenmeyi, fevrilikten kaçmayı ne olur ki tanı

Kalma artık gerilerde hep
Gecelerin ikliminde ruhunu dinle seyret
Kalbinde oluşmasın o fetret ve kanat içinde aşk için sabret

Ölüm arkadaşım hazzım
Safahat içinde anlamsızdır hazzı azığım
Dirlik içinde ve sukut indinde bilmem ki kimlere duacıyım

Ey kalbim nefsimle dost ol
Şayet edep içinde başaramazsan da s ol
Vuslat için akın ediyor genç nefes bir bak şakıyor kol kol

İşte o vakit yüreğim acıyor
Sermayem tükeniyor sancılar içinde mor
İzlerim solgun, dizlerim vurgun ve gözlerim boşalıyor sor