Ferman Dinlemez

Musluğumda biriktirdim suları.
Kontrol etmek elde değil yuları.
Takmışım gönlüme engin fuları
Ne söylersen söyle ferman dinlemez.

Gaipten bir sesle haykırır durur.
Yeşertmez kötüyü orada çürür.
Berbat sözler geçmez aninda kurur.
Gönül dergahidir ferman dinlemez.

Gösterdin bir tanem asaletini.
Düşler gizemine ucurdun beni.
Dinledim gönlümün güzel sesini.
Bu yürek kimseden ferman dinlemez.

Hal hatırı sordun baş tacı yaptım.
Görüntüye değil sevgine taptım.
Aşkımın divane yoluna saptım.
Kim ne derse yürek ferman dinlemez.

Tutkunum bir tanem ederim yemin.
Bilirim elbette vardir erdemin.
Tavinda icelim eristi demin.
Demlenen sevgiler ferman dinlemez.

Fırtınaya dönen kasiıga eser.
Heyecana gebe nefesim keser.
Pişman olur gelir bir günde küser.
Mazideki sevgim ferman dinlemez.

Orman çamı,kedi damı çok sever.
Ocak közü kirpik gözü çok sever.
Yemek tuzu,rakı buzu çok sever.
Arslanlar ormanda ferman dinlemez.

Gel derim silelim gönül pasını.
Bosuna yılların tutmam yasını.
Baş taci yaparım insan hasını.
Deli gönül asla ferman dinlemez.

Dökülür sazımdan bak nefesime.
Kulak kesilip dur engin sesime.
Yürek taşırım ben bak hevesime.
Sazımla söylenen ferman dinlemez.

Ruhumu ruhuna giydirsen biraz.
Bir kuş kanadında dolaşsan biraz.
Dolaştığın yere götürsen biraz.
Giyinen ruhumdur ferman dinlemez...

Hüseyin KARA 18.09.2008 ABD