Ben ağzından şelale dökülen bir padişahtım
Kendi elimle fermanını yazdığım bestekarın
Mihriban nağmeleriyle yaşardım
Duran ve kımıldanan her şeye soluğum yeterken
Ne oldu da içimdeki geceye hükmedemedim
Sisli bir kement gözüne efendim dedim
Sevgilim, bir günün ortası şimdi
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Devamını Oku
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Farklı siir
güzel düşmüş güne.
Bir annenin kucağında bebeği
Bir halkın yüreğinde padişahı daha bebek
Kocaman adam sarılır sarmalanır
Kocaman adamlar oyuncağı olur sancağı
Sanatçılarla geçinebilen padişahlar
İnsanlık öğrenir ve insanlık yükselirler.
Kement, kement gözü, at yakala bir adamın,
idamını ele geçir ve efendim de
İdam hükmünü verebilen padişahın tahtı,
boynunda kementtir.
Hükmüyle korkan padişahlar ve ecelini Azrail'e
eser sunan sanatçılar.
Bir halkın bebeği padişahlar, annesi sanatçılar..
Bu şiir ile ilgili 3 tane yorum bulunmakta