Feriye Şiiri - Mustafa Hakan Sural

Feriyede ilk aşkım deniz ile birlikteydim
Önce uzun uzun bakıştık konuşmadan
Feriye sessiz deniz sessiz ben sessiz
Saki kızın sesiydi sessizliği bozan
Birde bardaktaki buzun şıkırtısı
Sonra ben denizi dinlemeye başladım
Suskundu banaydı intizarı
Kızgın bakışlarla cevap bekledi bir süre
Sonra yine saki kız girdi aramıza
Ardından ikinci kadehin şıkırtısı
Çok sessizdi etrafıma bakındım usulca
İnsanların şaşkın süzüşleri üzerimizdeydi
Kiminle konuştuğumu merak ediyorlardı belliki
Hırçın denizimin cevap bekleyen
Islak tokadıydı beni kendime getiren
Artık konuşmak zorunluydu
Seni anlattım ürkekçe
Bakışını gülüşünü ve gamzelerini
Yeter diye haykırdı deniz ve sustum
O kadar uzun anlatmışımki seni
Farkına varmamışız karanlığın üzerimizi örtmesini
Denizin bir cümlesi ile sıyrıldım karanlıktan
Bir gün O'nun geleceğini biliyordum derken
Hüznü üzerime sıçrıyordu
Sonra buruk vedalaştık iki dost gibi
Yeniden buluşmak üzere.