FERİT GÜL HAYATI
1983 yılında bir yaz günü açmışım gözlerimi dünyaya. Doyasıya
yaşamışım çocukluğumu. Camlar kırmışım, bahçelere toplar
kaçırmışım, sarı bisikletimin pedallarında can bulmuşum.
Sonra başka bir ben keşfetmişim içimde. Gülen adama inat hep
ağlamışım. İçime akan gözyaşları mürekkep olmuş düşlerimdeki
acıya ve belkide bu yüzden hep ayrılıkları, hüznü yazmışım...
Ben ferit gül; alabildiğine neşeli ve içinde ağlayan bir adam işte...
Eserleri
En büyük eserim kendimim...
Yüzlerce soğuk namlu üzerime çevrildi,
Yüzlerce demir tetik aynı anda gerildi!
Anne, beni söğüdün gölgesinde vurdular,
Öpmeye kıyamadığın oğlun yere serildi.
Üşüştü birer birer çakallar üzerime,
Üşüştü her bir yandan göğsüme, ciğerime.
Devamını Oku
Yüzlerce demir tetik aynı anda gerildi!
Anne, beni söğüdün gölgesinde vurdular,
Öpmeye kıyamadığın oğlun yere serildi.
Üşüştü birer birer çakallar üzerime,
Üşüştü her bir yandan göğsüme, ciğerime.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!