Ferit Erpolat Şiirleri - Şair Ferit Erpolat

siyah aralığın
beyaz yüzündeyim
soğuk işliyor duygularıma
maviye küs
sarıya yeşile kırmızıya dargın
sadece beyaz

.....................(Helin’e)

Keşke uçmasaydın küçük kız
düşerek bu dizelere konmasaydın
henüz boş bir ‘‘yuva’sın’’
kendini bir kuş mu sandın...!

(Estera’ya)

bir ressamdın
zaman hırsızı
an’ları durdurabilen
tüm ressamlar gibi

sensizlik şarkıları
kör ayaz kesiğidir
sana dair her nota
yaramın dikişlerine tüner
nesli tükenme tehlikesindeki tınılar
hüzzam bir aşkın çırpınışları

Gamsız bir canan elinde,yanıp sönen.
Yüreğini vefasızdan, alıp gömen
Kaç kere uçurumlara, gidip dönen
Fırtınadan arta kalan,bir aşkım ben..!

sevmiyorum artık bu kenti

oysa
hep şubat geceleri rüyalarında
düşerdim sokaklarına
yağmuruna sarılırdım

‘‘ kendini bulmak isteyenlere’’

görüp te bilmediğimiz
bir buluttu yol
buğusuna karıştık
yolu aradık

hüzünle yan yana dur
kırlangıçlar
hüzne bakıyor sansın şaşı umutlarım
bir göç günlüğü tutsun katar
adı yalancıya çıksın çoban yıldızının
tövbeye dursun mavinin eteklerinde

Sana gelirken
yitik masallarda gezinen
hazanla düşen ilk yaprak olacağım.
Çektiği sevdadan sabıkalı
Düşen ve düşüren bir mağdur
Heybemde

Kırmızı bir zambak soldu önce
sonra sana dair herşey
çoktan bitmiş bir körebe oyununun
şaşkın ebesiydim ben
oyunun bittiğinden bir ben bîhaber
seni halen ilk gördüğü yerde arayan