Yalnızdım yine,ıslak ve dar sokaklarda.
Bir başlangıç arıyordum belki,
Hedeflerimim hayal,
Hayallerimin gerçek olduğu bu havada
Sevda yollarında.
Adı konmamış en derin okyanusa,
Gözlerine dalıp gidiyorum.
Bakmaya doyamıyor,
Heyecanıma yenilip yok oluyorum.
Kıyısında beklerken gözlerinin,
Ellerinin sıcaklığını özledim.
Unuttum şevkatini,aşkını.
Tutunacak dal aradığım,
Senden önceki yalnızlığımı.
Gözlerindeki çakmak taşlarını özledim.
Yüreğimi ayrı bir tabuta koyuyorlar,
Beynimi ayrı.
Ruhumu öylesine yakıyorlar ki,
Ölmek daha tatlı.
Yaşarken ölmekse canım,
İnan bundan da acı.
Yine geldim sevgilim,yine geldim bu sonsuzluğa.
Rahatsız etmiyorumya seni,istersen gelirim bu sonsuzluğa.
Nebu üstündekiler,neden solmuş yüzün?
Peki neden soğuksun bu kadar,nedir bu hüzün?
Hadi gel aşkım,dönelim evimize,
Hayat gözlerimi bertaraf ettikçe,
Çizgiler oluştukça alnımda ve dudaklarımda,
Ellerim tuttuğu her nesneyi aynı hissettikçe,
Beyazlar oluştukça saç ve sakallarımda,
Kader bana boynunu büktükçe,
Ruhum soğudukça ve giderek üşüdükçe,
Bir resme bakıyorum,
Ağlayan gözlerle.
Biliyor,görüyorum
Yaşıyorum belkide.
Bir resme bakıyorum.
Bir zamanlar sen vardın aklımda.
Kaygılarımın,endişelerimin...
Hüzünlerimin parça parça yok olduğu,
Başka sevdaların toprak olduğu,
Bir sen vardın.
Bir buz parçası olsam,
Buz dağlarını yeğlerdim aşkıma.
Sevginden erir,
Özleminden kırılırdım.
Ben bir puz parçası olsam,
Susuz çöllerdeyim ve onsuz,
O yeşile,ben sana hasret.
Bu nasıl sahra ki,
Bu nasıl gözler ki,
Yeşilin her tonu onda.
Biraz sabret!
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!