Her yanım tel örgülerle çevrili kıpırdayamıyorum
sanki kürek mahkumuyum eziliyorum.
Ne bir arayan ne de bir dost,
tahammülüm kalmadı...çıldırıyorum.
Buradaki insanlar nasıl....
Neden bilmiyorum..
Yanımdayken bile sana özlem duymak..
ve..
sana doyamamak...
Tenini tenimde hissetmek..
ve..
Yıllar sonra...
Saçlarında kar tanesi beyazlık,
yüzünde yaşamın izleri ve titreyen ellerle
karşımdaydı.
Evet..yıllar sonra..
bir kocaeli'nde yaşadım,
yedi nokta dört şiddeti..
birde seni gördüğümde.
o yürüyüş..o endam
allahım neydi öyle
Kestane karası gözlerinle başladı herşey..
Aşk-sevgi-nefret.Umut-umutsuzluk-zaaf vesaire..
Sonra(benim duvarlarım ressam..benim duvarlarım usta..ve elleri yok) diye başlayıp biten mısralar döküldü beyaz kağıda..
Ve ben gibi..sevdiğini imgeler dünyasında yaşatanlar adına...anlayana..
Görmediğim anlarda boğulacak gibi olurken..
Her şey bir yalanla başladı..'Seni Seviyorum' da olduğu gibi..
Yalandı tüm söylediklerin..
ve sahtelik diz boyuydu tavırlarında,
Anlayamadım..
'Seni Seviyorum' kelimesi anlamını yitirdi dudaklarında..
ve bir okadar sıradan...
Kadın..Her şeye hasret..
Arzulanmaya,sevilmeye,anlaşılmaya..
Sanki çöl ortasında bir çiçek.
Susuz....
Dayanılmaz bir istek..
Ama ruh aç..Beden ise tutsak.
Ne sen ne de ben tutunamadık...hiç bir sevgi ve aşk'a..tutkuyu anlatan bir şiirdeki mısralara bile biz tutunamadık..Ne ben yaza bildim sana..ne de sen yorum yapabildin aslında hiç olmayanbir aşkın anlatıldığı beyaz sayfalara..Dedim ya biz tutunamadık..
Ne çok sevgililerimiz oldu bilirsin..hiç birinde yaşamadık biz ve aramızda olmayan ve hiç yaşanmayan aşkı bulamadık sevgili dediğimiz o insanlarda..Biz aslında hiç olmadık..hiç karşılaşmadık..hiç göz göze gelmedik ve ellerimiz hiç hissetmedi sıcaklığımızı...biz aslında hiç yoktuk ve olamdığımızdan tutunamadık..
Çocukluğumda kanadından yaraladığım küçücük bir serçenin yere düşmemesi adına..yaşamda kalmak adına verdiği mücadele geldi aklıma..nasılda geçirdi tırnaklarını ağacın dalına..ve salmadı kendini bırakmadı aşağılara..
Ya biz..
sana sorsam ölüm'ü düşlüyorsun..ben ise aynı keza...dedim ya biz tutunamadık..ne aramızda hiç başlamamış olan aşk'a ne de yaşama dair..biz tutunamadık...Biz hiç sevmedikte birbirimizi biliyor musun..kahrolası gidişlerde hiç ardı sıra bakılan da olmadık ki aslında..biz uykusuzda kalmadık hani..bir birine susamış iki tenin birleşmesi de yaşanmadı ki rüyalarda..Sahi bizim düşlerimiz de olmadı ki...diyorum ya biz tutunamadık..
Nikotin kokulu ellerimde yazılmaya hasret şiirlerim de olmadı benim..tozlu sehpamın üzerine bir değilde iki kadehte koymadım ben..ve şarabın sarhoşluğuda olmadı hiç..kestane karası gözlerinin de...
Sen gideli çok şey değişti buralarda.
Yollar,sokaklar,caddeler.
Bir ben mutsuzum insanlar arasında,
bir ben kimsesiz...
Gel gör...
yok artık o eski cıvıltıları kuşların
Her yağmur yağdığında,
ve her çakışında şimşeğin.
Bir maral gibi ürkek...ve tedirgin....
Dönüp duruyorsa yatağında,
ve bırakılıyorsa yalnızlıklara..
Bilmem ki ne demeli.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!