ışıklar kararmadan önceki son replik
dışardan ve üstünden kendine bakıyorsun,
burun deliklerin
gölgeliklerin arkasından
sahneye uzanıyor
sadece saçmalıyorsun, her şeyi unuttun
'Ooo, karanlığı görüyorum burada
ve o birazdan üstümden size ulaşacak
ne güzel sizin sayıklamalarınızdaydım
ve unuttum
kırıtarak ayrılmalıyım sahneden
yarı güldürmeli, yarı anlamlandırmalı
çokca oynamalıyım
çünkü unuttum herşeyinizi, hem de çokca
hem de zevkle
hem de utanmadım'
'Ooo,
sahnenin çok uzağından girmiştim
son sözlerim unutturmuş size
kapılarak gelmiştim, ışıklar çoktan
yanmıştı, duşa girer gibi
atılmıştım oraya, bacaklarımın gerginliği
ağrıdan inildeyerek saklamıştı kendini
kuğu boynu görüntülerine'
evet böyle...
olmuştu,
oluyor..
anlamayacaklar
bir şairin
şiirinin
neden yasaklandığını...
umursamayacaklar...
hissetmiyorsun..
Cumhur BoratavKayıt Tarihi : 27.3.2004 23:36:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)