Feridem Şiiri - Taylan Özgür Tekmil

Dışarıda, baharın müjdesiyle güneş
şavkıyor dalgalara
sevinçle ve özlemle
Kuruyor işte bütün yaralar
vuruyor yalnızlıklara
ayrılıklara ve hasretlere

Tomurcuk tomurcuk biriken umutlar
Göveriyor çatlatarak dallarını
Yitip giden her şey, filiz veriyor yeniden
Bir çağlayan gürlemesi gibi
Uğultular dolduruyor bütün sokakları
Doluşuyor caddeler,
yollar, trenler
Vapur düdükleri şen, martılar neşeli

Dışarıda günışığı yağıyor, içimde kar
Anladım
Bu kar hiç durmayacak
O burkulmuş yüreğime,
yaz kış kar yağacak

Buzul bir yalnızlığım ben
Hangi sokağa girsem kar yağıyor
hangi yana baksam kasvet
Kar yağıyor uzandığım bütün çağlara
dokunduğum aşklara
göz göze geldiğim her bakışa

Feridem, güneşim benim
Gel artık
Gel ve erit içimdeki buzdağını
Gel yangınlar çıkar yüreğimde
Yorgunum
Gel ve can ver
İşle iliklerime

2006-İSTANBUL