inegölde öğretmen
Bir çocuk olsam,
Köy harmanında,
Elinde kuru ekmek,
Sırtında yamalı urba,
Bir elinde değnekten,
Sen;
Gönlümün rayısın,
Kirpiğimin yayısın,
Eğer benim olursan,
Mehtabımın Ay'ısın.
Yağmur düşer toprağa,
Çarpar cama,
Sesi gelir kulağıma.
Sen..
Ne gelirsin namaza,
Ne kulak asarsın ezana,
Bana gözlerini getir,
Ne zümrüt yeşili,
Ne kömür karası,
Kahve ile ela arası,
Gönül yarası,
Ömür lalası,
Elime batan diken gibi,
Kalbimi kanatıp inciteceksin.
Geceyi aydınlatan Ay parçası olsan da,
Bir mum gibi,
Kalbimi aydınlatmadan eriyip biteceksin.
bir genç kızın dudaklarında anılmak,
bir çocuğun elleriyle tutunmak hayata,
seni aradım bir ömür boyu,
gezdiğim sokaklarda.
iç geçirdim görünce sevgilileri,
Zaman örerken ağını,
Eğirirken yumağını, Sen...
Ya ıslatırsın yanağını, ya bükersin dudağını,
Nereye çıkar yollar bilinmez,
Elden bazen birşey gelmez,
Perdeler duygular gönül sarayını.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!