Ferhat Olsam Mecnun Olsamda Gene Yanında ...

kaybolmuşum istanbulun dar ve tehlikeli arka sokaklarında
her an tehlike her an korku her an acı çekerek
bir sen ve senin yanında olmak isterdim şimdi
çünkü senin yanında hiç bir şeyden çekinmiyorum ve korkmuyorum
ama sen yoksun bense kendimi ararım
istanbulun arka sokalarında perişan ve bitkin bi halde

deli derler bana gören kaçar benden
oysa ben nereye baksam seni görürüm
bumudur delilik bilmem
belki deliyim belki hastayım
ama sana hiç tahmin edemiceğin şekilde aşığım

bilirmisin yıldızlar neden aynı parlaklıkta değildirler
biri sönük biri daha parlaktır
bilmezsin ya bilmezsin tabi nerden bileceksin
ben sana söliyim yıldızlaırı anlatayım sana
her akşam onlar mı seni dinlicek
birazda sen onları dinle dinleki neler biliyolar anlatsınlar sana

ben mecnun değilim ki çölleri aşayım
ferhat değilim ki dağları deleyim
bunları yapamamki
SEN;
ne çöllerin sonunda nede dağların arkasındasın
sana bu kadar yakınken bu kadar uzak olmak
işte bana koyanda bu seni görememek bu kadar kolayken
herşey bu kadar engelsizken
ama keşke çöllerin sonunda olsan mecnun olur gelirdim
dağların arkasında olsan ferhat olur gelirdim yanına