Çocuk…
Fotoğrafında gözlerim,
Saçlarında annesi,
Ellerinde babası
Üzerinde beyaz elbisesi
Dili yüreğinde
Dağlar kızı
Ellerini tutmak istiyorum
Ve dans etmek seninle bir ömür
Yıldızların altında,
Bulutların üstünde.
Dağlar kızı
Günün en sarısı,
İlk buğdayı gibi
Koca insanlığın.
En mavisi göklerin.
Büyük pasifik gibi,
Heybetli ve derin.
Yaşım on dokuz
Aldığım her nefes cesaret
Ne de güzel esiyor Girne’de deniz
Bense
Aşık olmanın yollarını arıyorum
Çok kıymetli Nazım Hikmet
Doğrusu gitmedikçe bizden
Ölüm denen şu illet
Çizemez Abidin bile resmini mutluluğun
Mümkün mü anlamak gidenleri
Küsmeden yaşamaya
Balıkçılar ihtimal verir mi
Gülümsemeye boş kovalarla
Deliliği anlamak mümkün mü
Geçirmeden bahsini
Karış karışabildiğin kadar
Yaşamın telaşına
Yoksa olamazsın
Olamazsın
Çıkmadan damlara
Koparmak için meyveleri
Sevgisiz insan ne yapar
müzik mi dinlemez
kitap mı okumaz
eşini üzdü diye gönlünü mü almaz
sanmıyorum
bunlar akılsız insanın yapacakları
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!