-Pürüzüne takılı bahtımın kablosu.Elektriği kesilmiş bir Mecnun gibiyim. Gözlerindeki ışıltıyla aydınlanıyor ruhum.
Yalnızlık aşktan katıdır. Katmanlarını biliyorum.Sen uzayın orasındasın biliyorum.Bulutsuzluk özlemim ondan olmalı. Sözlerin gözlerinden önce geliyor bana.Benimle ilgili kullandığın her cümle sızılıp geliyor.
-Çok bilindik aşka silindik. Ağlayanların arasına biz de katıldık.
Oğlu şehit olmuş bir annenin gözyaşlarına biz de katıldık. O gün daha da dertlendik. Biricik yavrusunu kaybetmenin dayanılmazlığı ve sonrasızlığı nasıl anlatılır ki?
-Sen hiç şehit oldun mu ki ? Ya da her şehit cenazesi sonrası içimizdeki öfke kadar öfkelendin mi bana.
Tamamını Oku
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta