Karşımda heybetiyle duran dağlar,
Yol ver yârimin yanına gideyim.
Gözlerim onun özlemiyle ağlar,
Yol ver de hasretimi gidereyim.
Pehlivan gibi durursun uzakta,
Sanma ki senin karşında hasmın var.
Maşuğun duruşu kalmış aklımda,
İzin ver, aşk yaramı sarasım var.
Başında efkârından mı duman var!
Dağıt dumanı, yolumu göreyim.
Yârimin sevdası sinemi yakar,
Bırak, bağrında odum söndüreyim.
Sen ki Ferhatları gördün yolunda,
O canda, Şirin’den başkası mı var!
Neden bilmem, beni tutarsın burda,
Sal, gönülde ondan başkası mı var!
Kayıt Tarihi : 22.11.2018 13:57:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Davut Gürel](https://www.antoloji.com/i/siir/2018/11/22/ferhat-im-2.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!