Hayattan dersimi aldığım zaman;
Zaafımı kendime sildirip gittim.
Ödün verdiğime olunca pişman;
Feleğe haddini bildirip gittim.
Güvenden açıldı derin yaralar,
Gözlerim değilken yağmura dargın,
İç çektikçe, sel oğlu sel gibiyim.
Hasretin ömrümde sanki bir yangın,
İç çektikçe, kül oğlu kül gibiyim.
Gidişinle zifiri bir kuyuyum,
Dizginler cahili verdiğin fikir,
Aydınlığın kalemisin öğretmen.
Bilgiye şairken aklınsa şiir,
Doğru yolun dönemisin öğretmen.
Emeğin servettir hakkın ödenmez,
Hicranı mı yaşamaya mahkumum?
Can alıcı dertle sen dönene dek.
Kadehimde şu sevdansa her yudum;
Kan sızar yaramdan sen dönene dek.
Hiçbir şeyin bitmediği yerdeyim,
Hatanı görmezden gelmek bir ödül;
Olunca değiştin son zamanlarda.
Bu zalim haline etmem tahammül,
Sabrımı taşırdın son zamanlarda.
Sırtımdan vuracak bir bıçak gibi;
Hayatım boyunca dert çekerim san,
Unutmak zor olmaz vakti gelince.
Zaten vazgeçmeyi bilmeli insan,
Hesabı sorulur vakti gelince.
Ömrümü verirken aşkı çok gördün,
Kan kokan toprakta bin bedel varken;
Bir değil her asır az vatan aşkı.
Kurtuluş Savaşı, aç susuz zorken;
İman gücünde bir öz vatan aşkı.
Cumhuriyet, Atatürk'ten emanet,
Yanlış bir yoldasın sonu çok kötü,
Geç olmadan anla kırarlar seni.
Çıkmaza girince kalır üzüntü,
Yakacak verdiğin kararlar seni
Kaderden yenilgi alırken yollar;
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!